Twee dagen in Yogyakarta (Jogjakarta) - DAG 2
Door: Roy
Blijf op de hoogte en volg Roy & Caroline
17 Mei 2014 | Indonesië, Jogjakarta
De ochtend start vroeg want de wekker ging al om 3:15. Vandaag staat een zonsopgang over de Borobudur vallei (grootste Boedhistische tempel) en de Prambanan (grootste Hinduischtische tempel) op het programma. Om 4 uur in de ochtend worden we opgehaald en vertrekken we richting de Borobudur, samen met een Spaans en Canadees koppel. Ca is moe en heeft haar gebruikelijke ochtendhumeur. Ze heeft het grootste gedeelte van de reis geslapen (erg verstandig!). Ik (Roy) rijd shotgun. Het valt me op dat het druk is op de weg rond deze tijd van de dag. Veel scooters/motors zijn omgebouwd zodat ze zoveel mogelijk marktkoopwaar mee kunnen nemen. Echt heel bizar om te zien! Halverwege rijden we door een lokale markt (vanuit mobiele stalletjes). Hier staat om half 5 de slager zijn vlees staat te bewerken, hangt de poulier zijn geplukte kippen op en wordt vers fruit en groenten op de grond uitgezet. De markt is in volle gang, ik denk omdat de zon nog nergens te bekennen is en alles nu nog op zijn verst is. Het rijden op Indonesische wegen kan ik trouwens het best omschrijven als apart: toeteren voor voorrang of invoegen, gevarenlichten aan bij rood licht en dan rustig doorrijden, links en rechts inhalen, etc. Ik ben blij dat ik niet de chauffeur ben vandaag. We rijden voorbij de Borobudur en vervolgens de berg op. Bovenop de berg gaan we van de hoofdweg af en slaan een straatje in. Of toch niet... Ik zie de chauffeur denken: "Hey deze berg zand lag er gisteren nog niet...". Hij krabt op zijn hoofd, zet hem in zijn achteruit en parkeert de auto. Dan maar lopen vanaf hier (het was toch nog maar 2 minuten rijden). De berg zand was overigens strategisch door lokalen (die een nieuwe woning aan het bouwen waren) in het midden van de zijweg neergelegd. Nu vroegen ze parkeergeld aan elke auto die er moest zijn :-)
Toen volgde een af en toe vrij stijle bergbeklimming van ongeveer 20 minuten over slecht geasfalteerde wegen en bushpaden. Oh ja, nog steeds in het donker met slechts maanlicht en hier en daar een lokaal lampje. Kortom, Ca haar favoriete dagdeel! Uiteindelijk hebben we zonder problemen het uitkijkpunt bereikt (Ca had hier goed op getraind in de sportschool!), wat we overigens niet konden zeggen van onze Canadese vrienden. De beste man verloor twee minuten voor het einde van het pad zijn balans, tuimelde door de bush naar beneden en kon zich ter nauwernood aan iets vastgrijpen. Gelukkig voor hem lig 2.5 meter daaronder gewoon een ander pad en kwam hij er zonder kleerscheuren vanaf. Vervolgens volgde de zonsopgang, wat de beloning voor de beklimming zou zijn. Tenminste, als het niet bewolkt is (en dat was het dus wel). Het uitzicht over de mistige vallei, met de Borobudur en de Merapi vulkaan in de verte was machtig. De zon liet zich even van achter de vulkaan zien, maar werd toen direct in dikke wolken verhuld. Bergafwaards dan maar weer, op naar de Borobudur.
Om half 7 gingen we naar binnen om het Boedhistische heiligdom te verkennen. Voor een lesje geschiedenis: http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Borobudur. Het was onwijs druk want er waren veel scholen met studenten (op zaterdag!!!). Al vrij snel bleek dat niet de Borobudur maar ik (en enkele andere westerlingen) de grootste attractie van de dag was. Een meisje staat stil als ik passeer en kijkt me met grote ogen aan. Haar onderkaak moet tot haar knie zijn gekomen haha. Vervolgens hoor ik gedurende het bezoek tientallen keren: "Excuse me sir, can I make picture?". Dus ik (inmiddels een soort Boedhistische god) ben talloze keren op de foto gegaan met lokalen. Ca vond het hilarisch! Zij zag aan hoe ik elke keer als prooi werd aanschouwd - "Let op daar komen ze weer" hoor ik haar zeggen.
Goed de Borobudur was indrukwekkend, evenals de Prambanan die we daarna bezochten. Linkje: http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Prambanan. Ik ben ondertussen ook een Hindu-god want ook hier speelde hetzelfde foto ritueel zich af. Na dit bezoek waren we gesloopt en zijn we terug naar Jogjakarta gereden. In de avond hebben we bij een 'Warung' (mobiel eetstalletje) waarschijnlijk de beste vers gemaakte 'Sate Ayam' van onze reis gehad, gepaard met een verse ijsthee (thee zetten, ijs erin, beetje suiker erbij, klaar). Vervolgens ergens gaan chillen, kaartspel spelen, en onder het genot van een 'Bintang' de plannen voor de volgende dag gemaakt. We wilden eigenlijk een vulkaan gaan beklimmen maar omdat het weer matig is (bewolking) en de reis lang, hebben we besloten om direct naar Bali te vliegen aangezien er daar nog heel veel te doen is wat op ons lijstje staat :-)
Tot snel!
Toen volgde een af en toe vrij stijle bergbeklimming van ongeveer 20 minuten over slecht geasfalteerde wegen en bushpaden. Oh ja, nog steeds in het donker met slechts maanlicht en hier en daar een lokaal lampje. Kortom, Ca haar favoriete dagdeel! Uiteindelijk hebben we zonder problemen het uitkijkpunt bereikt (Ca had hier goed op getraind in de sportschool!), wat we overigens niet konden zeggen van onze Canadese vrienden. De beste man verloor twee minuten voor het einde van het pad zijn balans, tuimelde door de bush naar beneden en kon zich ter nauwernood aan iets vastgrijpen. Gelukkig voor hem lig 2.5 meter daaronder gewoon een ander pad en kwam hij er zonder kleerscheuren vanaf. Vervolgens volgde de zonsopgang, wat de beloning voor de beklimming zou zijn. Tenminste, als het niet bewolkt is (en dat was het dus wel). Het uitzicht over de mistige vallei, met de Borobudur en de Merapi vulkaan in de verte was machtig. De zon liet zich even van achter de vulkaan zien, maar werd toen direct in dikke wolken verhuld. Bergafwaards dan maar weer, op naar de Borobudur.
Om half 7 gingen we naar binnen om het Boedhistische heiligdom te verkennen. Voor een lesje geschiedenis: http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Borobudur. Het was onwijs druk want er waren veel scholen met studenten (op zaterdag!!!). Al vrij snel bleek dat niet de Borobudur maar ik (en enkele andere westerlingen) de grootste attractie van de dag was. Een meisje staat stil als ik passeer en kijkt me met grote ogen aan. Haar onderkaak moet tot haar knie zijn gekomen haha. Vervolgens hoor ik gedurende het bezoek tientallen keren: "Excuse me sir, can I make picture?". Dus ik (inmiddels een soort Boedhistische god) ben talloze keren op de foto gegaan met lokalen. Ca vond het hilarisch! Zij zag aan hoe ik elke keer als prooi werd aanschouwd - "Let op daar komen ze weer" hoor ik haar zeggen.
Goed de Borobudur was indrukwekkend, evenals de Prambanan die we daarna bezochten. Linkje: http://nl.m.wikipedia.org/wiki/Prambanan. Ik ben ondertussen ook een Hindu-god want ook hier speelde hetzelfde foto ritueel zich af. Na dit bezoek waren we gesloopt en zijn we terug naar Jogjakarta gereden. In de avond hebben we bij een 'Warung' (mobiel eetstalletje) waarschijnlijk de beste vers gemaakte 'Sate Ayam' van onze reis gehad, gepaard met een verse ijsthee (thee zetten, ijs erin, beetje suiker erbij, klaar). Vervolgens ergens gaan chillen, kaartspel spelen, en onder het genot van een 'Bintang' de plannen voor de volgende dag gemaakt. We wilden eigenlijk een vulkaan gaan beklimmen maar omdat het weer matig is (bewolking) en de reis lang, hebben we besloten om direct naar Bali te vliegen aangezien er daar nog heel veel te doen is wat op ons lijstje staat :-)
Tot snel!
-
19 Mei 2014 - 08:34
Ramona De Water:
He Roy en Ca!
Wat een leuk verhaal.
Heel herkenbaar de foto's met lokalen,
Hahaha ik was ook steeds de sjaak.
En ik kan je vertellen.. op Bali ga je hetzelfde krijgen.
Alleen wel iets minder want daar is t natuurlijk toeristischer.
Maar geniet vooral van de aandacht Roy.
Haha.
Fijne vakantie nog. X -
19 Mei 2014 - 13:51
Aline:
Ha buurtjes!
Jeetje wat een goede verhalen, wat schrijven jullie leuk! Jullie maken een hoop mee, geniet ervan!
liefs aline
ps poesjes gaan goed! -
20 Mei 2014 - 14:29
Claire:
Wat een heerlijke verslagen... het schiet mij allemaal terug te binnen nu je dat schrijft!!! Magisch land Indonesia en zeker Yoga en Bali!!!!!!!!!!
Ik kijk al uit naar jullie volgende verslagen.. en ja.. de stalletjes langs de weg zijn de beste om te eten!!! Tip: probeer ook eens de fruitstalletjes!!! SUPER!!!!!
Claire -
25 Mei 2014 - 02:20
Frits:
Ja, geweldige verhalen die ik nu pas lees op m.n " 8.1" waar wel face book op zit blijkbaar...niet kwaad bedoelt dus nu pas de reaktie...
Heel veel plezier en goed weer hoef ik niet te wensen,ha,ha en anders bel ik ff als je zegt wanneer & waar naar toe (nummer)
Liefs, Frits -
25 Mei 2014 - 13:02
Hermien:
Hoi saampjes
Wat n avonturen allemaal met alle opstakels en bezienswaardigheden.
Jaja als je wil heb je zo n andere baan erbij als fotomodel .en maar goed dat je alle twee goed traint op de sportschool zo zie je maar weer, waar het allemaal goed voor is voor de lenigheid je balans en can I make a picture haha .
Gelukkig is het hier nu ook mooi weer dus kunnen wij ook gebruik maken van het zonnetje op zn tijd
Geniet met volle teugen en we kijken weer uit naar jullie belevenissen en de fotoos
Lieve groetjes van ons X
Henk Hermien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
