To the beach in Koh Samui...toch?

Hey allemaal! Het heeft even geduurd maar hier is weer een update vanuit Thailand.

Na een leuke laatste avond op Khao San Road (Bangkok), met een bukket (wodka, red bull en cola), wat bier en drie Ierse jongens (Harrison, Daniel en Robert) zijn we in de daaropvolgende ochtend vroeg met een kater opgestaan om met het vliegtuig naar Surathani te vliegen. Surathani ligt net onder de eilanden Koh Phangan en Koh Samui op het vaste land. Op dus naar de eilanden in het warme zuiden van Thailand!

Eenmaal aangekomen op de airport van Bangkok had Air Asia al direct 1 uur vertraging...het went wel, elk vervoersmiddel heeft hier vertraging :) Later kwam daar echter nog een uur bij...beetje klote! Hierdoor miste we de boot die we wilde nemen naar Koh Samui. Helaas! Daar liepen we dan met ons katerhoofd over het vliegveld van Bangkok. Dan maar ergens een katerhapje zoeken. Daarna even geslapen en toen konden we eindelijk boarden. Eindelijk aan boord van het vliegtuig dachten we eerst, hier klopt iets niet. Er kwam allemaal witte rook uit het plafond. Bleek dus de airconditioning te zijn, heel bizar! Het tweede bizarre was dat onze "standard meal" een hamburger van de Burger King was!!! Welke luchtvaartmaatschappij serveert er nou Burger King als maaltijd? Desalnietemin kan ik jullie vertellen dat het heerlijk is als je een kater hebt :) Konden we eindelijk die bodemloze put (maag) proberen te vullen met "echt" anti-kater voedsel.

Anyway, na aardig wat turbulentie aangekomen op de kleine luchthaven van Surathani. Daar kochten we een bus en bootticket om met de "latere" boot naar Koh Samui te gaan voor slechts 7 euro p.p. Ca moest nog even naar het toilet op de pier waardoor we, zonder dat we het doorhadden, ook de volgende boot net hadden gemist. Dan maar weer een bootje later, we lagen toch al niet meer op schema dus die drie kwartier konden er ook nog wel bij. Op de ferry ontmoette we Hamud, zijn zus Pohting en zijn twee zoontjes. Twee locals die op Koh Samui leven. We vroegen hen om advies voor vervoer van de pier in Samui naar onze accommodatie in Lamai. Hij zei dat het ontzettend duur is omdat ze na 19:00 het nachttarief gebruiken. Dat wil zeggen dat voor dezelfde afstand de prijs verdubbeld. Niet echt gunstig omdat het een grote afstand was. Hamud zei dat het net boven Lamai woonde en dat we voor een kleine vergoeding met hem mee mochten rijden. Even partneroverleg gedaan, toch wel een beetje tricky en spannend, maar uiteindelijk akkoord gegaan. 's Nacht de "bus tuk tuk" pakken was twee tot drie maal zo duur dus de keuze was snel gemaakt :) Roy, Ca en zoontje achterin en zus en ander zoontje op de bijrijderszit. Lekker cosy! In de pick-up truck (tamelijk nieuw) werden we lekker vol gepropt met lokaal Thais fruit en luisterden we naar muziek van Coyote Ugly, Boyzone en andere 1998 muziek. Helemaal hip hier, we hadden dezelfde muziek-cd ook al in Chiang Mai en Bangkok gehoord :)

Na 30 minuten rijden had onze Thaise vriend ons veilig bij het resort gedropped. Het resort stond redelijk aangeschreven in de Lonely Planet dus even een quick check in de bungalow en inchecken maar! Het was wel een saunahok maar kostte slechts 400 Baht per nacht (8 euro) en lag 20 meter van het strand. Er was gelukkig een fan en een haak waaraan we onze klamboe konden ophangen. Dat stond gezellig en cosy en Ca wordt niet langer opgegeten door de muggen. Roy vinden ze blijkbaar niet lekker want die wordt bijna nooit gestoken. Daarna hebben we voor het eerst een heerlijke Thaise maaltijd op het strand gegeten.

De volgende dag hebben we een beetje lam op het schitterende strand van Lamai gelegen. Wit poederfijn zand, een azuurblauwe rustige zee, massage next door...wat wil je nog meer? Hier droom je als Nederlander toch van? Wij in ieder geval wel, althans dat dachten we...Wat is bakken op het strand toch oersaai zeg! Na een uur sloeg de verveling bij ons al toe! Dan maar een samen op de Jet Ski rondscheuren met een snelheid van 45 mijl per uur om de sleur te doorbreken.

Aangezien het overdag en 's avonds erg rustig was in Lamai (Het is hier toch echt hoogseizoen :S ) zijn we de daaropvolgende dag naar het massa toeristische dorp Chaweng gegaan in de hoop dat daar iets meer te doen was. OOK AL RUSTIG! Geen hond te bekennen hiero. Volgens de Lonely Planet is dit hét Salou van Thailand (naast Phuket) maar daar kunnen wij vooralsnog niets van zien. Goed, niet veel te doen dus op Koh Samui. Na één dag hersenloos op het strand te hebben gelegen trokken en een toeristisch dorp te hebben bezocht trokken we het al niet meer. Na twee nachten hebben we daarom onze backpacks maar weer ingepakt en zijn we naar Koh Phangan gegaan, een eilandje net boven Koh Samui. Het wordt tijdens deze vakantie maar weer eens duidelijk dat de tijd van "gewoon bakken" op het strand (eventueel met een goed boek) voor ons toch echt verleden tijd is.

We hebben nog geen idee wat we op Koh Phangan gaan doen of waar we naar toe gaan maar dat zien we ter plaatse wel. Het idee van backpacken en alles op het laatste moment doen gaat ons steeds beter af dus we zien wel wat voor verrassing Koh Phangan voor ons heeft!

Laaeo phohp gan mai! See you later :)